Step by Step to the Heart of the Day – 26 Thousand Reasons to Smile/Krok za krokiem do serca dnia – 26 tysięcy powodów, by się uśmiechnąć/My Actifit Report Card: April 15 2025

Step by Step to the Heart of the Day – 26 Thousand Reasons to Smile

Yesterday was proof that sometimes our legs carry us farther than we planned—and our hearts remind us why it’s worth it. Nearly 26,000 steps on the counter, but what truly matters is how many emotions, snapshots, and moments were hidden in each one.

It started early. I left the house at 6:30 AM, walking to work with a backpack full of motivation and a jacket on my shoulders to fight off the morning chill. The sun was just beginning to peek through, and as I reached the park, I saw steam rising gently from the grass as the earth released its warmth. A pause, a breath, a smile. In moments like that, the world feels more in sync.

At work, the pace picked up fast. First with the little ones, then with my own preschoolers, and all in full swing. From running around the classroom to preparing for our Easter workshops—it was a whirlwind. Somewhere between lunch, switching groups, and setting up the room, time flew, but we made it dance to our rhythm. And it turned out amazing—happy kids, satisfied parents, and us: proud and fulfilled (even if a bit sweaty and exhausted).

The sun didn’t let up—27°C, as if summer got lost in the calendar. I left work just after 5 PM… and walked home again. The kids wanted something to drink, so I headed to the store. And then—phone call. My thirsty husband: "Would you mind bringing something to the unit?" Of course I didn’t mind. Another 3 km one way—delivery mission accepted.

On the way back, I let myself take a detour through the park, catching the last rays of the day, soaking in the warmth and stillness. Then it was all about home—kids, bath time, chatter, and a flood of cuddles. Missed faces, warm arms, stories of the day, and that feeling of being together again.

I don’t know if those 26,000 steps tired out my legs more—or recharged my soul more. But I know one thing—it was worth every single one. Because sometimes, the journey is the destination. And love is the best stop along the way.

Krok za krokiem do serca dnia – 26 tysięcy powodów, by się uśmiechnąć

Wczorajszy dzień to dowód na to, że czasem nasze nogi niosą nas dalej, niż planowaliśmy – a serce podpowiada, że warto iść. Prawie 26 tysięcy kroków na liczniku, ale nie to robi największe wrażenie – tylko to, ile emocji, obrazów i momentów kryje się za każdym z nich.

Zaczęło się wcześnie, bo już o 6:30 wyszłam z domu – pieszo do pracy, z plecakiem pełnym zapału i kurtką na ramionach, bo poranek jeszcze chłodny. Słońce ledwo przebijało się przez mgiełkę, a park tonął w lekkiej mgle unoszącej się nad trawnikami – ziemia oddawała ciepło, jakby przeciągała się po długiej nocy. Chwila zatrzymania, oddech, uśmiech. W takich momentach łatwiej poczuć sens codzienności.

W pracy – tempo zgoła inne. Najpierw maluszki, potem moje średniaki, a wszystko to na pełnych obrotach. Od ganiania po sali do organizacji warsztatów wielkanocnych – dzień jak z kalejdoskopu. Między obiadami, zmianami i szykowaniem przestrzeni, czas pędził, ale my nadawaliśmy mu rytm. I wyszło super – dzieci szczęśliwe, rodzice zadowoleni, a my spełnione. Nawet jeśli trochę spocone i padnięte.

Słońce nie odpuszczało – 27 stopni, jakby lato pomyliło kalendarz. Wyszłam z pracy chwilę po 17 i... znów pieszo. A że dzieci miały ochotę na coś do picia, to skoczyłam do sklepu. I wtedy – telefon. Mężulek spragniony. „Czy nie chciałoby mi się skoczyć na jednostkę z czymś zimnym?”. No jasne, że chciało. 3 km w jedną stronę, kolejny spacer – tym razem w trybie dostawczym.

W drodze powrotnej nie mogłam odmówić sobie chwili dla siebie – skręciłam do parku, złapać ostatnie promienie dnia, nacieszyć się ciepłem i ciszą. A potem już tylko dom – dzieci, kąpiel, pogaduchy i morze przytulasów. Stęsknione buzie, ciepłe ramiona, opowieści z dnia i to uczucie, że jesteśmy razem.

Nie wiem, czy te 26 tysięcy kroków bardziej zmęczyło moje nogi, czy może wręcz przeciwnie – naładowało duszę. Ale wiem jedno – warto było każdy z nich zrobić. Bo czasem droga jest celem. A miłość – najlepszym przystankiem.

This report was published via Actifit app (Android | iOS). Check out the original version here on actifit.io

Walking